Activiteiten voor kinderen klik hier

Aanmelden tienergroep; klik hier

Kern Geertruidenberg (geschiedenis)

Deze parochiekern werd in november 2023 afgesloten zoals eronder beschreven; voor verdere contact en activiteiten gelieve zich naar de kern Raamsdonksveer begeven.

Pastorie en algemeen secretariaat: Sint Jozeflaan 3, 4941GP – Raamsdonksveer.

Tel; 0162-511 551
Opening secretariaat: dinsdag ochtend 10 – 12uu. (zie ook kern Raamsdonkveer).

E-mail: info@separochie.nl
Geeft voor je kerk. Parochiebijdragen IBAN-nummer NL54 RABO 0115 6000 94

geschiedenis van de parochiekern Geertruidenberg

De parochiekern Geertruidenberg is genoemd naar de heilige Gertrudis van Nijvel.
Zij werd geboren in 626; haar moeder was Itta van Aquitanië en haar vader Pepijn van Landen, een hofmeier van de heersers van Austrasië (=Oost-Frankrijk en België.
Van haar wordt verteld dat ze op zeer jong leeftijd weigerde te trouwen en in plaats daarvan naar het klooster in Nijvel is gegaan dat door haar moeder was gesticht. Op haar 21e werd ze abdis en ze stond bekend om haar wijsheid, haar zorg voor armen en haar grote gastvrijheid. Op 30-jarige leeftijd trok ze zich terug als abdis en bracht  de rest van haar leven door in studie, gebed en vasten.

Ze stierf op 17 maart 659, 33 jaar oud en ligt begraven in het klooster van Nijvel.
Of Gertrudis ooit persoonlijk in onze contreien is geweest en hier een kapel zou hebben gesticht is niet bekend. Wel is hier (wellicht door Amandus) op een verhoging langs de Donge een houten kapel opgericht die aan haar was toegewijd. De nederzetting die bij de kapel ontstond kreeg vervolgens de naam Mons Gertrudis, de berg van Gertrudis, Geertruidenberg.

In de loop van de daarop volgende eeuwen ging het Geertruidenberg voor de wind en ontwikkelde de nederzetting zich. De houten kapel werd vervangene door een stenen exemplaar, dat in de loop der eeuwen werd vervangen en uitgebreid tot een heuse kerk.
In 1213 was de stad zover ontwikkeld dat de toenmalige heerser, de Hollandse graaf Willem I stadsrechten verleende. Zo kon de stad zelf tol heffen, zijn eigen verdediging instellen (in de vorm van een stadsmilitie en stadsmuren), zelf de orde handhaven en mocht een rechtbank uitspraak doen in geval van geschillen en misdrijven.

Over het kerkelijk leven in die tijd is niet veel bekend. Het zal niet veel hebben afgeweken van de rest van het land en zelfs van de rest van West-Europa. De bevolking was katholiek tot de reformatie. De Beeldenstorm aan het begin van de 80-jarige oorlog is ook hier niet ongemerkt voorbijgegaan.

Na de belegering en inname in 1593 door Prins Maurits werd het beoefenen van de katholieke religie echter verboden. Het was immers de verplicht gestelde godsdienst van de verdreven Spanjaarden. De katholieke kerk aan de Elfhuizen kwam in handen van de protestanten. De katholieken moesten in het geheim hun godsdienst belijden en ze deden dat in een particulier huis, een schuilkerk, in de Venestraat.

Pas in 1767, 174 jaar later, werd door de overheid toestemming gegeven tot het bouwen van een schuurkerk, die 95 jaar dienst heeft gedaan.

Of het kwam door het verbod op het openlijk godsdienst beoefenen door de katholieken of door de toename van de bevolking, feit is dat er een bloeiende katholieke gemeenschap bestond.

In 1860 werd begonnen met de blouw van een neogotische kerk, een zgn. waterstaatkerk van architect Weber. Deze kerk stond vooraan in de Venestraat en sloot de Markt aan de westkant naar de nieuwe uitbreiding af.
Omdat daarna de katholieke gemeenschap sterk groeide was deze kerk al snel te klein en in 1920 werd geprobeerd om de Geertruidskerk van de hervormden terug te kopen De vraagprijs van 100.000 gulden was echter teveel voor de parochie. Later is diverse malen geprobeerd om samen te kerken in de Geertruidskerk, maar dit stootte steeds op bezwaren vanuit de hervormde gemeenschap.

In de jaren vijftig van de vorige eeuw bleek de kerk zoveel achterstallig onderhoud te hebben dat werd besloten een nieuwe kerk te bouwen. Vooruitlopend op de nieuwbouw en met het oog op het drukke kerkbezoek eind jaren vijftig/begin jaren zestig, werd in de uitbreiding aan de Stadsweg een noodkerk gebouwd, toegewijd aan Sint Amandus. Die noodkerk heeft nog 10 jaren dienst gedaan.

De nieuwbouw van architect Peuts aan de Venestraat werd in 1964 voltooid, maar al na ruim 20 jaren werd dit gebouw een zorgenkind. De kerk was gebouwd met zeezand in het beton en dat veroorzaakte betonrot. De constructie van de glaswand en de toren leverde levensgevaarlijke situaties op. Er vielen stukken beton naar beneden.

Het toenmalige kerkbestuur besloot tot sloop en nieuwbouw van een kleiner gebedshuis. In de loop van de jaren zeventig en tachtig was het kerkbezoek immers flink teruggelopen.

Een deel van de grond werd verkocht aan de woningbouwvereniging die aan de Venestraat een appartementencomplex liet bouwen met een kerkruimte.

Wederom mochten we onze reguliere zondagsdiensten niet houden in de protestantse Geertruidskerk, maar werd uitgeweken naar de aula van de technische school, die Geertruidenberg toen nog rijk was. Uitvaarten en huwelijksdiensten konden wel plaatsvinden in de Geertruidskerk.

In mei 1998 werd de kerkruimte ingewijd. Een modern gebouw met een lichte en open structuur, waarin de wekelijkse diensten plaatsvonden  en vrijwilligers van de geloofsgemeenschap op allerlei gebied actief waren.
1 januari 2020 is het gebouw verkocht aan de Evangelische Gemeente Jubilee uit Oosterhout en is de Steur gehuurd als parochiecentrum annex kerkzaal. De geloofsgemeenschap vierde er vier jaar lang de hl. Mis en gebedsviering zoals de wekelijkse rozenkrans. Einde november 2023 werd deze zaal afgestoten wegens weinig bezoek enerzijds en hoge huur- en stookkosten anderzijds. Het ledenbeheer verhuisde naar de pastorie in Raamsdonksveer zoals de andere bestaande handelingen van het secretariaat. Voor vieringen wordt vanaf december 2023 verwezen naar het rooster in de kernen die nog actief zijn.